Wordt hoogbegaafdheid vaak verkeerd gediagnosticeerd als ADHD?
Waarom lijkt hoogbegaafdheid zoveel op AD(H)D?
Door niet-erkenning van hun begaafdheid en/of door een inadequate begeleiding kunnen (hoog)begaafde kinderen gedrag vertonen dat sterk gelijkend is op de symptomen van bepaalde psychische syndromen zoals aandachtsstoornissen met of zonder hyperactiviteit (AD(H)D), autisme (ASS), depressie, narcisme of oppositioneel gedrag (ODD). Dit kan leiden tot een misdiagnose: sommige hoogbegaafde kinderen worden dan ook verkeerd gediagnosticeerd met alle gevolgen vandien.
Waarom worden zoveel hoogbegaafden verkeerd gediagnosticeerd? Hoe komt het dat er zoveel linken te leggen zijn tussen hoogbegaafdheid en autisme, ADHD, ADD, oppositioneel gedrag, zelfs depressie? Hoe kan zo’n misdiagnose verklaard worden door Dabrowski?
ADHD en ADD
Volgens het naslagwerk DSM-V (afkorting van Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, vijfde editie) zijn er drie typen van AD(H)D. Mensen met AD(H)D kunnen enkel concentratieproblemen hebben (ADD), of kunnen een vorm hebben waarbij hyperactiviteit en impulsiviteit het meest kenmerkend zijn (ADHD) of ze kunnen een combinatievorm beide soorten hebben.
Hieronder vind je de beschrijving van de concentratiestoornissen volgens deze DSM-V. Deze lijst doet geen enkele uitspraak over de mogelijke oorzaken van de ziekte of over de behandelingen ervan. De diagnose wordt doorgaans vastgesteld door een psychiater of psycholoog, maar enkel een arts mag medicatie voorschrijven. Met behulp van medicijnen op basis van methylfenidaat worden de symptomen afgezwakt, waardoor dit een positieve invloed heeft op het sociaal functioneren van het kind en het effect dus zeer groot kan zijn.
DSM-V
Onoplettendheid | Hyperactiviteit en impulsiviteit |
|
|
Laat er geen twijfel over bestaan dat de ziekte ADHD effectief bestaat. Alleen is het zo dat het gedrag van begaafde kinderen heel vaak gelijkenissen vertoont met bovenstaande beschrijving. Daarom is het van groot belang dat het aspect begaafdheid voldoende herkend wordt en ook erkend, vooraleer er een vermoeden van ADHD wordt uitgesproken.
Want stel dat je een kind hebt dat enkel hoogbegaafd is, maar een diagnose van ADHD heeft gekregen - een misdiagnose dus - en aldus ook de bijhorende medicatie wordt voorgeschreven, dan krijgt het medicatie voor een hersenafwijking die het helemaal niet heeft!
Naast het verminderen van de symptomen van ADHD, onderdrukt deze medicatie ook de creativiteit en de nieuwsgierigheid van kinderen. En daarnaast zijn er ook een aantal mogelijke bijwerkingen waarvoor men toch beducht moet zijn zoals hartkloppingen, een opgejaagd gevoel, misselijkheid, verminderde eetlust, slaapproblemen. Op langere termijn is er soms vermagering of een achterblijvende groei mogelijk. Het is dus van het grootste belang dat een kind niet verkeerd gediagnosticeerd wordt!
Hieronder vind je eerst en vooral de overeenkomsten in gedrag tussen zowel ADD als ADHD en begaafdheid, iets wat aanleiding geeft tot misdiagnoses. En onder deze kolommen vind je de situaties waaruit je kunt afleiden dat het kind hoogstwaarschijnlijk gewoon hoogbegaafd is en geen ADHD heeft.
Overeenkomsten tussen ADD en begaafdheid | Overeenkomsten tussen ADHD en begaafdheid |
|
|
Een begaafd kind heeft géén ADHD of ADD als
- de gedragsproblemen pas ontstaan zijn wanneer het kind naar school ging.
- het kind, afhankelijk van de interesse, zich toch op taken kan concentreren, terwijl het bij andere taken bewust de aandacht laat verslappen.
- het kind in staat is zich langdurig te concentreren op uitdagende taken ook als er geen beloning tegenover staat.
- het kind zich niet bewust is van de omgeving tijdens een taak waarvoor het zich interesseert.
- het kind makkelijk afgeleid raakt bij niet-interessante taken en hierbij andere niet probeert te storen.
- het kind eerst even nadenkt en dan een weloverwogen antwoord geeft wanneer het wordt aangesproken.
- het kind toch meteen antwoord geeft, maar deze antwoorden meestal wel correct zijn.
- het kind opzettelijk taken uitstelt of niet afmaakt, voornamelijk bij taken waarbij uit het hoofd dient geleerd te worden.
- het onderbreken van andere mensen bedoeld is om anderen te behoeden voor het maken van fouten.
- het kind makkelijk van de ene naar een andere, nieuwe, maar even interessante taak kan overgaan.
- het kind slaagt voor aandachtstesten en de aandacht zelfs kan verhogen indien het voldoende gemotiveerd is.
- het kind, indien het toch wordt afgeleid, zich snel weer tot de taak kan wenden.
Specialisatie ADHD én hoogbegaafdheid bij Hoogbloeier®?
Hoe sneller we weten dat een kind (vermoedelijk) hoogbegaafd is, hoe minder kans er is om een kind verkeerd te diagnosticeren. Onze coaches kunnen tijdens een intakegesprek met jullie bekijken of er een vermoeden van (hoog)begaafdheid is of dat er toch naar ADHD moet uitgekeken worden. Wanneer een IQ-testing of andere test aangewezen is, sturen zij je graag door naar één van onze psychologen die hierin gespecialiseerd zijn.
In de lijst van partners vind je onze coaches die jou graag uitnodigen voor een intakegesprek. Of zoek naar een psycholoog dicht bij je in de buurt die ADHD in zijn aanbod heeft en contacteer hem of haar gerust voor een intakegesprek.
We hanteren vaak de term "hoogbegaafd" op onze website vanwege de frequente zoekopdrachten van ouders van cognitief begaafde kinderen, leerkrachten en volwassenen met begaafdheid. Desalniettemin streven we naar een nuancering over de verschillen tussen de begrippen begaafdheid, hoogbegaafdheid, cognitieve begaafdheid en cognitief sterk functioneren. Lees er meer over hier!
Copyright © 2023 dr. Sabine Sypré, Hoogbloeier® cvba – Alle rechten voorbehouden. Niets uit dit artikel mag worden verveelvoudigd, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur. Online delen mag mits vermelding van auteur en link naar dit artikel.