Dibs

Opwindender dan een avonturenroman, spannender dan een detective is dit opzienbarend verhaal over Dibs, een kleine jongen die op zoek gaat naar zijn eigen identiteit. Hij doet dat met de hulp van dr. Virginia Axline, een kinderpsycholoog die opmerkelijke resultaten heeft geboekt bij emotioneel gestoorde kinderen door middel van speltherapie, en die het standpunt huldigt dat ‘we de moed nooit moeten opgeven en steeds weer en nog eens weer moeten proberen, ook al lijkt het hopeloos’.

Tot aan zijn vijfde jaar was Dibs totaal ontoegankelijk, hij sprak tegen niemand, had geen enkel contact met andere kinderen, was agressief als hij benaderd werd en kroop weg als iemand het woord tot hem richtte. Hij had zich zo in zichzelf opgesloten, dat zelfs een geraadpleegde kinderarts er niet achter kon komen wat er nu eigenlijk met Dibs aan de hand was. Was hij geestelijk onvolwaardig? Psychotisch? Was er sprake van hersenbeschadiging? Was het niet beter dat hij in een inrichting zou worden opgenomen? Misschien zelfs wel voor de rest van zijn leven?

Op dat moment komt dr. Axline in Dibs’ leven. Eén uur per week komen zij samen in de spreekkamer en daar ontpopt zich de ware Dibs. In zijn spel weet hij uitdrukking te geven aan zijn angst, zijn zorgen en zijn wanhoop. De gesprekken die hij tijdens het spelen voert, getuigen van een bijzondere intelligentie, maar ze zijn meer dan dat: ze zijn een weergave van de kracht en de moed van een kleine jongen die op zoek gaat naar zichzelf en die met een onvoorstelbaar doorzettingsvermogen zichzelf weet te vinden.

De auteur

Virginia Axline is een kinderpsychologe die als één van de eerste speltherapie gebruikte als een middel om kinderen en adolescenten te helpen om in het reine te komen met thema’s die hen bezig hielden.

Speltherapie faciliteert de ontwikkeling van zelfbeheersing, zelfverantwoordelijkheid en passend gevoel van eigenwaarde.

Via de begeleiding / speltherapie-proces creëren kinderen een spel dat lijkt op de interne emotionele ervaringen waarmee ze worstelen. Deze ervaringen kunnen meestal niet kan verbaal worden uitgedrukt, maar door middel van begeleiding / spelen beginnen ze zichzelf te uiten.

Recensie

Net het boek ‘Dibs, het gevecht van een gestoord kind op zoek naar de eigen identiteit’ uitgelezen: over hoe een volledig in zichzelf gekeerde hoogbegaafde jongen via speltherapie er weer bovenop kwam.

Ouders en leerkrachten dachten dat hij geestesgestoord, zwakbegaafd was of hersenbeschadiging had opgelopen – bleek net het tegendeel. Het jongetje was uitermate intelligent, maar kroop voortdurend in zijn schulp en frustreerde zich constant. Door dit gedrag vervreemdde hij steeds meer van zijn ouders en vooral van zichzelf. Via een wekelijkse sessie speltherapie heeft hij zijn eigen identiteit weer kunnen opbouwen en zijn angsten achterwege kunnen laten.

Een boek dat je niet onberoerd laat!