3+3. Iedereen wéét toch dat dat 6 is!
De oma van het meisje, die het kind nog nooit heeft gezien, wil Mary, net als haar eigen dochter, gaan pushen om iets te doen met haar sterk wiskundig inzicht. Zij vindt dat hoogbegaafdheid letterlijk een gave is, een gift – Gifted! – een cadeau dat je hebt gekregen en dat als gevolg heeft dat je ook verplicht bent om er iets mee te doen. Je hebt de verantwoordelijkheid om je potentieel maximaal te laten renderen – at all costs! Hier zien we hoe twee zienswijzen binnen het domein hoogbegaafdheid bij elkaar komen of liever, tegen elkaar afgezet worden. In het verhaal van de film uit zich dat letterlijk in een gevecht in de rechtbank om het hoederecht over Mary tussen de oom en de oma. Oom Frank wil vooral dat ze gelukkig wordt, dat ze een gewoon leven kan leiden, dat ze kan leren genieten van kleine dingen. Hij wil het talent van het meisje niet overroepen. Maar oma wil net dat talent niet vergooien en wil dat dit gestimuleerd wordt, ten koste van het gelukkig zijn. ‘She’s not normal and treating her as such is negligence on a grand scale.’ Die twee manieren van vechten herkennen we vaak ook binnen Hoogbloeier. Je wilt dat deze kinderen hun talenten ontplooien, maar tegelijk wil je ook dat ze mens zijn in een maatschappij van mensen die eerder gemiddeld zijn. Je wilt dat ze gelukkig zijn, maar je wilt ook dat ze functioneren. En kan dat wel, die twee zienswijzen verzoenen met elkaar? Moet je voor het één of voor het ander gaan? Kan het niet allebei? Is de kans dan niet groot dat je voor geeneen van de twee wegen voluit kan gaan? Het blijft een dunne lijn tussen stimuleren en laten begaan. Bij Hoogbloeier gaan we eerder voor het ‘gelukkig zijn’, voor het goed in je vel zitten, waarna we denken – hopen – dat ‘gaan voor je talent’ daar automatisch uit zal volgen. Op het einde van de film zie je dat mooi vertaald in een compromis tussen deze zienswijzen. Het meisje mag voor haar wiskundetalent naar de universiteit gaan en wordt er door haar oom afgehaald. Je ziet een huppelend meisje dolgelukkig uit een aula vol studenten komen, met een kinderrugzakje op haar rug. Het beeld daarna zie je haar handenklappen met meisjes van haar eigen leeftijd in de scouts. Ga de film bekijken en geniet!
Bij Hoogbloeier vinden we het belangrijk dat je als ouder weet of je kind hoogbegaafd is of niet. We vinden het jammer als ouders de hoogbegaafdheid van hun kinderen gaan negeren uit schrik dat ze niet gelukkig zouden zijn als ze een label opgeplakt krijgen. Wij vinden juist dat het nódig is om het te weten, net om gelukkig te kunnen worden en beter in je vel te zitten. Inzicht krijgen in je eigen hoogbegaafdheid, in de valkuilen die erbij horen, in de mogelijkheden die het biedt, is zo belangrijk om te kunnen functioneren in onze maatschappij. Inzicht in jezelf is een basis om gelukkig te kunnen worden. Je kan niet leren omgaan met anderen als je niet met jezelf overweg kan. Eerst inzicht in jezelf, in je eigen hoogbegaafdheid, dan pas komt inzicht in je omgeving. Dan pas kan je ervoor kiezen je aan te passen of ergens tegenin te gaan, zonder jezelf te verliezen.Maar dan moet je uiteraard weten wat hoogbegaafdheid juist inhoudt. Heb je als ouder een vermoeden dat je kind hoogbegaafd is, maar weet je niet goed hoe zich dat uit in gedrag, dan kan je bij ons terecht op onze thema-avonden. Er start regelmatig een reeks thema-avonden in verschillende regio’s. Kijk in onze agenda voor meer info en voor de volgende thema-avond.